၀ိုင္းေမာ္၌ စစ္ေျပး ဒုကၡသည္ ကေလးမ်ား ေန႔၀က္ ပညာသင္

အားမီ။ သတင္းႏွင့္မီဒီယာကြန္ယက္။ ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္၊ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္။ Tuesday, 02 August 2011 11:12
ကခ်င္ျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖဲြ႕(KIO)ႏွင့္ အစုိးရတပ္တုိ႔ အၾကား ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္း ျဖစ္ပြားေနသည့္ တုိက္ပဲြမ်ားေၾကာင့္ ၀ိုင္းေမာ္ ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ေက်းရြာမ်ားမွ ထြက္ေျပး တိမ္းေရွာင္ေနရေသာ ဒုကၡသည္ကေလးမ်ားကို ဝိုင္းေမာ္ၿမိဳ႕ရွိ တြဲဖက္ အထက္တန္းေက်ာင္း (အထက)က ပညာသင္ၾကားေပးေနသည္။

ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕နယ္ ပညာေရးမွဴး၏ ညြန္ၾကားခ်က္ျဖင့္ စစ္ေျပး ဒုကၡသည္ကေလးမ်ားကို ေန႔တဝက္ သင္ၾကားေပးသည္ဟု ဝိုင္းေမာ္ တြဲဖက္ အထက မွ ဆရာမ တစ္ဦးက ေျပာသည္။

“အခုေက်ာင္းမွာက ကေလးေတြကို အခ်ိန္ခြဲၿပီး သင္ေပးေနရတယ္။ စစ္ေၾကာင့္ ေရာက္လာတဲ့ ဒုကၡသည္ ကေလးေတြကိုေတာ့ မနက္ပိုင္းေပါ့။ ဝိုင္းေမာ္က ေက်ာင္းသားေတြကိုက ေန႔လယ္ပိုင္း ၁ နာရီမွာေပါ့”ဟု ၎က ေျပာျပသည္။

ပညာသင္ၾကားေနသည့္ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ ေက်ာင္းသားေပါင္း၂၀၀ နီးပါးရွိၿပီး အမ်ားစုမွာ အသက္ ၅ ႏွစ္ခန္႔မွ ၁၄ ႏွစ္အရြယ္မ်ား ျဖစ္ၾက ေၾကာင္း၊ ဝိုင္းေမာ္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ဂါးရာယန္၊ ကဇူး၊ တဘတ္ ႏွင့္ နမ္ဆန္ယန္ ေက်းရြာမ်ားမွ ေရာက္ရွိလာေသာ စစ္ေျပး ဒုကၡသည္မ်ား၏ ကေလးမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ယင္းေက်းရြာမ်ားရွိ အိမ္ေထာင္စု ၂၀၀၀ ေက်ာ္အား အစိုးရက ဇူလိုင္လ၂၅ ရက္ေန႔ ေနာက္ဆံုးထားၿပီး ေျပာင္းေရႊ႕ရန္ အမိန္႔ထုတ္ခဲ့သည္ဟု KIO မွ ေျပာခြင့္ရ ပုဂၢိဳလ္ ဦးလနန္ က ေျပာသည္။

ေန႔တဝက္ ပညာသင္ၾကားခြင့္ စတင္ခဲ့သည္မွာ ရက္သတၱ၂ ပတ္ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။“အခုခ်ိန္ထိ ေက်ာင္းသား ေတြကေတာ့ ထပ္ေရာက္ေနတုန္းပဲ။ ဒီကေလးေတြကို စာသင္တာက ႏွစ္ပတ္ေလာက္ရွိၿပီ။ အမ်ားစု က ေတာ့ မူလတန္းေက်ာင္းသားမ်ားတယ္”ဟု အထက္ပါ ဆရာမက ေျပာသည္။

စာသင္ေက်ာင္း တ၀ိုက္ လုံျခဳံေရးယူထားပုံ ႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း ဝိုင္းေမာ္ၿမိဳ႕မွ ေဒသခံတစ္ဦးက“အခုဆို စစ္သားေတြ ေက်ာင္းေဘးနားေတြမွာ ေစာင့္ေနတာပဲ။ ေသနတ္လည္း လြယ္ထားတယ္။ ေက်ာင္းလံုၿခံဳေရး အတြက္လို႔ ေျပာတယ္၊ အဲ့ဒီလိုေတြ႕တာ တပတ္ေလာက္ရွိၿပီ”ဟု ေျပာသည္။

ဝိုင္းေမာ္ၿမိဳ႕ထဲတြင္ ဝိုင္းေမာ္၊ အထက ေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းႏွင့္ တြဲဖက္ အထက ေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္း ရွိၿပီး ဒုကၡသည္ ကေလးမ်ား ပညာသင္ၾကား ေနသည့္ေက်ာင္းမွာ ဝိုင္းေမာ္တြဲဖက္ အထက ေက်ာင္း ျဖစ္သည္။

ယခုႏွစ္ ဇြန္လ ၉ ရက္ေန႔မွ စတင္ခဲ့သည့္ ေဒသတြင္းတုိက္ပဲြမ်ားေၾကာင့္ ေဒသခံ (၂၀၀၀၀) ေက်ာ္သည္ KIO ဌာနခ်ဳပ္ လုိင္ဇာၿမိဳ႕ အပါအ၀င္ တရုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ တေလွ်ာက္ႏွင့္ ျမစ္ႀကီးနား၊ ၀ုိင္းေမာ္၊ မုိးညွင္း၊ ဗန္းေမာ္ ၿမိဳ႕မ်ားသုိ႔ ထြက္ေျပးခုိလႈံခဲ့ၾကသည္။