“က်ေနာ္က ေရသန္႔ဘူးခြံတင္မဟုတ္ဘူး၊ ေရာင္းလို႔ရတာ အကုန္ေကာက္တာပဲ၊ အေမက က်ေနာ္တို႔ ေကာက္ထား တဲ့ ဘူးခြံေတြကို ဒိုင္မွာ သြားေရာင္းေပးတယ္၊ အဲဒီက ရတဲ့ ပိုက္ဆံ နဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ေမာင္ႏွမ ေက်ာင္းတက္ေနရတာ” ဟု အသက္ ၉ ႏွစ္အရြယ္ ေမာင္ရဲရင့္ က ေျပာျပသည္။ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မ်ားတြင္ တိုးေၾကာင္ကေလး ဘူတာ႐ံု အနီးသို႔ သြားၿပီး ေရသန္႔ဘူးခြံ ေကာက္သည့္အလုပ္ကို သူ ပံုမွန္လုပ္သည္။ ထိုမွရေသာ ၀င္ေငြကို ေက်ာင္းစရိတ္ လုပ္ခဲ့သည္မွာ ယခုဆုိလွ်င္ ...
အိုနာသေခရီးအစသို့ ကိုးရက်တာ..
2 months ago
0 comments:
Post a Comment