က်မ က ပထမတန္းနဲ႔ ဒုတိယတန္းမွာ သခ်ၤာသင္ေပးတဲ့ဆရာမေလ။ က်မ စာသင္ေပးေနတဲ့ေက်ာင္းက SAW ဖြဲ႔ကတာ၀န္ယူတည္ေထာင္ထားတဲ့ေက်ာင္းပါ။ က်ာင္းမွာေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ကေလးေတြက SAW မိဘမဲ့ေဂဟာကကေလးေတြ၊ ေဘာ္ဒါေဆာင္လာေနတဲ့ကေလးေတြ၊ အနီးပတ္၀န္းက်င္မွာေနတဲ့ ျမန္မာ ျပည္ကအလုပ္လာလုပ္ၾကတဲ့့ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ကေလးေတြေပါ့။ လူမ်ဳိးစံုစ႐ိုက္စံု အေျခအေနေပါင္းစံု ကိုေတြ႔ရတယ္္။
က်မ သခ်ၤာသင္တဲ့ ဒုတိယတန္းက အမိတာဆိုတဲ့ ကေလးမေလးတေယာက္ရွိတယ္။ သူ႔မွာကေမာင္ႏွမ ၅ေယာက္္။ သူအထက္က အကိုႀကီးႏွစ္ေယာက္ရယ္။ သူ႔ထက္ငယ္တဲ့ ညီမေလးတေယာက္ ေမာင္ေလး တေယာက္ရယ္ေပါ့။ သူ႔မိသားစုအားလံုးေပါင္းက ၇ေယာက္ရွိတယ္။ မနက္မုိးလင္းတာနဲ႔ အေဖနဲ႔အေမ ကခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ၿပီးအလုပ္ရွိရာကိုခပ္ေစာေစာသြားရတဲ့ပံုပဲ။
က်မ ေက်ာင္းကိုေစာေရာက္ရင္ သူတို႔ေမာင္ႏွမတေတြ သနပ္ခါးအေဖြးသားနဲ႔ေက်ာင္း ကိုလာတာေတြ႔ ေနၾက။ အမိတာကေတာ့ ေမာင္ေလးနဲ႔ညီမေလးေတြရဲ႕လက္ကိုဆြဲလို႔ေပါ့။အႀကီးႏွစ္ေယာက္က ငါးတန္း နဲ႔ေျခာက္တန္းမွာတက္တယ္။သူကေက်ာင္းေနလိုက္ထြက္လိုက္ ကေလးအငယ္ေတြထိန္းလိုက္နဲ႔ျဖစ္ေန တာ၊ဒီႏွစ္မွေက်ာင္း ျပန္တက္ရတယ္တဲ့ အသက္က ၁၀ႏွစ္ရွိေနၿပီ။ အငယ္ေလးႏွစ္ေယာက္က တတန္း နဲ႔သူငယ္တန္းမွာ။
ေန႔လည္ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ဆိုရင္ သူတုိ႔ေမာင္ႏွစ္မတေတြ အစာေျပစားဖို႔ပါလာတဲ့ ထမင္းခ်ဳိင့္ကိုဖြင့္ၿပီး ေ၀မွ်စားၾကတယ္။ အငယ္ႏွစ္ေယာက္ကို အမိတာကခြံ႔ေႂကြးလို႔ေပါ့။သူတို႔ေမာင္ႏွမ ေက်ာင္းမွာေန႔လည္ စာစားတုိင္း အမိတာ ထမင္းသိပ္စားတာမေတြ႔ရဘူး။ တလုတ္ႏွစ္လုတ္ေလာက္ပဲ သူ႔ပါးစပ္ထဲထဲ့တာ ေတြ႔ရတယ္။အငယ္ေလးႏွစ္ေယာက္ကိုပဲဦးစာေပးၿပီးခြံ႔တာေတြ႔ေတြ႕ေနရတယ္။
သူက တတန္းလံုးမွာ သခ်ၤာ အေတာ္ဆံုးေလ။ ဒီႏွစ္စာေမးပြဲေျဖၿပီးေတာ့ သူ႔သခ်ၤာအမွတ္က တတန္း လံုးမွာ အမ်ားဆံုးျဖစ္တယ္။က်မသင္ေပးတဲ့ သခ်ၤာမွာအမွတ္အမ်ားဆံုးရတဲ့ကေလးကို က်မ သတ္သတ္ ဆုေပးမယ္လို႔ ကတိေပးထားတယ္မဟုတ္လား။ က်မ ကလည္းပစၥည္းတခုခု၀ယ္ၿပီး ဆုအျဖစ္ေပးမယ္ စဥ္းစားထားေပမဲ့ ကေလးအတြက္ဘာ၀ယ္ေပးရမွန္းမသိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ကိုယ္၀ယ္ေပးလိုက္တဲ့ ပစၥည္း ကသူနဲ႔မကိုက္တာမလိုခ်င္တာမလိုအပ္တာမႀကိဳက္တာျဖစ္မွာလည္းစိုးရိမ္တယ္ေလ။
အဲဒါနဲ႔ အမိတာ ကိုပဲေခၚေမးလိုက္တယ္။သူလိုခ်င္တာနဲ႔ ကိုယ္တတ္ႏုိင္တာနဲ႔ ညႇိလို္က္တဲ့သေဘာ ေပါ့ေနာ္။
“သမီးကအတန္းထဲမွာ သခ်ၤာအမွတ္အမ်ားဆံုးရတဲ့အတြက္သမီးကိုဆရာဆုခ်မယ္။အဲဒါသမီးဘာလိုခ်င္ လဲ”ေမးလိုက္ေတာ့...
သူက...
“ဆရာမသမီးထမင္းေပါင္းအိုးတလံုးလိုခ်င္တယ္ဆရာမ”ဆိုသတဲ့
က်မ စိတ္ထဲထင္ထားတာနဲ႔ၾကားလိုက္ရတာ လြဲခ်က္ကေ၀းလြန္းေနတယ္။ ထင္ထားတာက မိန္းခေလး ဆိုေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းနီလား အ၀တ္အစားလား အလွအပစၥည္းတခုခုလားေပါ့ ခုေတာ့ ထမင္းေပါင္းအိုးတဲ့ ေလ။
“ထမင္းေပါင္းအိုးကိုသမီးကဘာလုပ္ဖို႔လဲ”
က်မကေမးလိုက္ေတာ့...
“သမီးတို႔အိမ္က ထမင္းေပါင္းအိုးေသးေတာ့ သမီးေန႔တုိင္းထမင္းမ၀ဘူး ဆရာမ...အဲဒါ အိမ္ကအိုးထက္ ႀကီးတဲ့ထမင္းေပါင္းအိုးတလံုးေလာက္လုိခ်င္တာပါဆရာမ...”တဲ့။
(ေမာ္ေမာ္သန္း)
တိတ်ဆိတ်သော သာယာမှု ရှိရာဆီ ခဏ...
3 months ago
2 comments:
ထူးခ်ြန္ထက္ျမတ္တဲ့ကေလးကို ထမင္းေပါင္းအုိးအျပင္
သူ႔ဘ၀ေလးကိုပါ ပ်ိဳးေထာင္ေပးသင့္တယ္..
ဂုဏ္ယူပါတယ္ဆရာမ.. သာဓုလည္းေခၚပါတယ္..
:)
ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ကူးေလးက သိပ္ကို ျဖဴစင္လွပၿပီး အံမခန္းဖြယ္ ႐ွိလွပါေပတယ္ဗ်ာ၊ Dream ေျပာသလို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးသင့္တယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း ယူဆမိပါတယ္။ ေလးစားဂုဏ္ယူလွ်က္ပါ ... ။
Post a Comment